De ambtenaren van de burgerlijke stand die buitenlandse namen in moeten schrijven willen de wereld soms net teveel vereenvoudigen. Al eerder stond ik een Indonesische vrouw bij waarvan geweigerd werd de familienaam in te schrijven, omdat toch alle Indonesiërs een namenreeks zouden hebben. Het bericht van de Indonesische ambassade dat dat niet het geval was werd niet geaccepteerd: de Nederlandse ambtenaar wist dat toch echt wel beter. Pas bij de Raad van State werd geoordeeld dat de mededeling van de Indonesische ambassade gelezen moet worden, en meer waarde heeft dan een intern advies van de Burgerlijke Stand.
Maar ook in deze recente uitspraak worden gemakshalve alle Somaliërs geacht een namenreeks te hebben. Hoewel al sinds 2014 de verklaringen van de Somalische ambassade in Brussel serieus genomen moeten worden, weet de gemeente Tilburg het beter. Gelukkig grijpt nu het hof Den Bosch al in: als volgens Somalisch recht de vader een voornaam en een achternaam heeft, en beide ouders willen dat hun kind de naam van de vader krijgt, krijgt het kind geen namenreeks, maar de achternaam van de vader.
Protesteren helpt. Totdat het beleid van de gemeenten is aangepast.
