Al eerder hielp ik iemand met de erkenning van haar eigen naam in het BRP – tot aan de Raad van State. Nederlandse ambtenaren vallen terug op een systeem met verouderde informatie over het namenrecht in andere landen en maken uitsluitend op basis daarvan nogal eens een verkeerde beoordeling over het bezit van een achternaam of een namenreeks.
Gisteren kreeg ik een prachtig mailtje binnen, als het eigenlijk niet zo verdrietig was. Ruim anderhalf jaar geleden startte een Nederlandse gemeente, met het OM, een procedure om de achternaam te verwijderen van een net geboren kindje, omdat de Egyptische vader geen achternaam, maar een namenreeks zou hebben. Dat bleek uit geen enkel stuk, maar de gemeente had dat gelezen in het heilige Handboek, en dan zou het wel zo zijn. Nu, ruim anderhalf jaar later en een jaar na de zitting waarin het bewijs van de achternaam uitgebreid is besproken, heeft het OM het verzoek ingetrokken.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, maar toch. Dit heeft deze mensen heel erg veel stress opgeleverd, bij de gemeente, bij het OM en bij de rechtbank zijn hier veel mensen mee bezig geweest, en ik heb deze zaak – op toevoeging – behandeld. Dit is opnieuw een zaak waarvan de overheid op voorhand beter moet bekijken of hier nu wel geprocedeerd zou moeten worden. Wanneer de overheid daarin zorgvuldiger met zijn burgers om zou gaan zouden de kosten van rechtsbijstand, en de kosten van de overheid zelf, veel beter in de hand blijven.
