Ziek is ziek, daar doe je weinig aan. Heb je werk, dan moet je je werkgever ongelukkig maken en zeggen dat je ziek bent. Werkgevers willen dan graag zo precies mogelijk weten wat een werknemer heeft en waar zij rekening mee moeten houden. Maar zo’n ziekmelding, daar gelden allerlei regels voor. Die regels worden sinds de inwerkingtreding van de AVG ineens ook een stuk belangrijker – niet naleven kan immers voor een boete zorgen.
Wat mag? Als werkgever mag je vragen hoe lang de werknemer denkt uitgeschakeld te zijn, en welke werkzaamheden moeten worden overgedragen – en dat is het wel zo’n beetje. Als de werknemer misschien nog wel een deel van zijn werkzaamheden uit kan voeren, als dan niet aangepast, dan mogen werkgever en werknemer het daar wel over hebben, maar alleen op initiatief van de werknemer. Er mag geen druk op de werknemer worden uitgeoefend om toch te komen werken.
Voor de werknemer is het dus goed te bedenken dat je alleen maar hoeft aan te geven dat je ziek bent, je hoeft niet te zeggen wat er aan de precies aan de hand is. Ziek is immers ziek. Als goed werknemer moet je wel proberen de gevolgen van die ziekte voor de werkgever te minimaliseren, maar niet ten koste van je gezondheid of van je privacy.
Als er afspraken gemaakt worden, dan mag alleen het deel over de werkafspraken worden vastgelegd. Klachten, beperkingen of een diagnose, als die al gemeld zijn, mogen niet worden vastgelegd, in het kader van de privacywetgeving.
Het komt gekunsteld over, maar het is wel duidelijk. Alleen wat met het werk te maken heeft mag besproken worden.
Het complete plaatje is door de rijksoverheid vastgelegd en hier te downloaden.
